Nίσσ

Στα πλαίσια του εργαστηρίου ‘Λανθάνων Χώρος‘ της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, συνέθεσα ένα μικρό έργο για 28 ηχεία, ερευνώντας τις σχέσεις μεταξύ κειμένων, χώρων και συχνοτήτων. Πάνω στη σπουδή αυτή βασίστηκε μετέπειτα το next nest.

Τον κοίταξαν καλά καλά, σαν να ‘χε μιλήσει ένα σπασμένο πιάτο, μια ραγισμένη τσιάφκα, μια ξεχαρβαλωμένη καρέκλα, με φωνή που ήταν ανθρώπινη και τα λόγια της έβγαζαν νόημα.

Μαύρο Νερό, Μιχάλης Μακρόπουλος (εκδ. Κίχλη, 2019)


Το Νίσσ εξερευνά την έννοια της σκήνωσης στον λανθάνοντα χώρο, παράγοντας αλληγορίες ακουστικής οικολογίας και ασάλευτες συνηχήσεις. Αντλεί από την αρχιτεκτονική του σαρακατσάνικου κονακιού, μιας εφήμερης εγκατάστασης από πλεγμένα κλαδιά και καλάμια, που αποσυναρμολογούνταν και μεταφέρονταν κατά τη διάρκεια της εποχικής μετανάστευσης. Τέτοιες αισθήσεις του χώρου επανατοποθετούνται με λανθάνοντες τρόπους στον ηχητικό κόσμο, σαν ένα habitus ακρόασης. Τα υλικά και τα σχέδια του έργου υφαίνονται από μη ντετερμινιστικά πεπερασμένα αυτόματα ή στοχαστικές μηχανές πλέξης, αποτελούν όμως ταυτόχρονα και ένα ρευστό προσωπικό αρχείο.


Οι άνθρωποι δεν σκηνώνουν μόνο στην ανακούφιση ή την απελπισία, στο κέντρο ή στο περιθώριο, σε τόπους ή εκτός τόπου, ενδυναμωμένοι ή κατατρεγμένοι. Οι άνθρωποι παντού ενεργούν στην ακεραιότητα της σκήνωσής τους.

Steven Feld, Keith H. Basso; Senses of Place (1996)

Κειμενικές αναφορές
Μαύρο Νερό, Μιχάλης Μακρόπουλος (Κίχλη, 2019)
Thalweg – Well-known secrets of the Evros river, Ceminay Kara, Oğuzhan Izmir (Onagöre, 2022)
In Memory of Memory, Maria Stepanova (Fitzcarraldo, 2021)


Posted

in

by

Tags: